“Oma kan straks niet douchen want de badkamer is te klein, maar gelukkig kan ze dat wel digitaal doorgeven…”
Dit zou een eerste – wel hele zure – reactie kunnen zijn op de publicatie van het inkoopbeleid met betrekking tot het aanvullende regiobudget. Dit budget van € 40 miljoen per jaar in de periode 2022-2026 was al aangekondigd in de kaderbrief ‘Wonen, ontmoeting en zorg voor ouderen’ (WOZO). Op 8 juli jl. is bekend geworden waar dit budget voor mag worden ingezet. En hoewel ik op basis van de WOZO-brief enige hoop had, staat het (mee)financieren van de extra benodigde investeringen voor passende, geclusterde woonvormen daar niet bij. Het stimuleren van digitale infrastructuur wel, net als het versterken van sociale infrastructuur in de wijk.
Wie betaalt de extra investering van € 25.000 per woning?
Vooralsnog lijkt het er op dat corporaties en zorginstellingen die deze woonvormen willen ontwikkelen, de extra benodigde ca. € 25.000 per woning zelf moeten financieren. Bijvoorbeeld om een ruimere badkamer te creëren waar zorg kan worden verleend bij het douchen. En omdat die businesscase met de huidige bouwkosten en de stijgende rente financieel zelfs voor woningcorporaties niet meer uit kan, houd ik vrees voor een (veel) te lage productie van dit zeer gewenste type woningen. Misschien komt er met de publicatie van de zesde en laatste brief uit de Nationale Woon- en Bouwagenda nog een handreiking, maar die brief laat nog even op zich wachten.
Toch kansen in het regiobudget
Biedt het regiobudget dan helemaal geen kansen? Dat is zeker niet het geval! Zorgverzekeraars Nederland benoemt vier onderwerpen, waarvan er drie relevant kunnen zijn voor corporaties en zorginstellingen die geclusterde woonvormen willen ontwikkelen. De precieze invulling wordt geregeld in het nog te publiceren aanvullende regionale inkoopbeleid van de zorgkantoren, maar er valt wel iets over te zeggen:
1. Bijdrage in kosten herziening bouwplannen
Er komt geld voor het herzien van lopende bouwplannen. Ben je bezig met het bouwen van een verpleeghuis en wil je toch nog omschakelen naar een geclusterde woonvorm, dan is daar financiële ondersteuning bij mogelijk. Let daarbij wel op, want de ondersteuning richt zich vooralsnog alleen op het omvormen van de plannen. Over de kosten van het daadwerkelijk wijzigen van het plan – denk aan extra bouwkosten omdat je in plaats van onzelfstandige kamers naar zelfstandige woningen omvormt – wordt nog een apart overleg gevoerd.
2. Ondersteuning en versterking sociale infrastructuur
Bij sociale infrastructuur kan worden gedacht aan de kosten voor het faciliteren van ontmoetingen en sociale verbinding in de wijk. Naar mijn idee zou daar maatschappelijk vastgoed zoals een wijksteunpunt onder vallen. Zodra de regionale aanvullende inkoopkaders beschikbaar zijn, kom ik daar op terug.
3. Versterking digitale infrastructuur
Een vaak terugkerende discussie is wie de kosten van aan de woning verbonden domotica betaalt: de zorginstelling, de woningcorporatie of de huurder. Bij de laagste inkomensgroepen kan de huurder vaak simpelweg niet extra betalen, zodat de zorginstelling of de woningcorporatie als verhuurder aan zet is. Maar voor beiden geldt dat tegenover de extra investering geen financiële dekking staat. Met het regiobudget lijkt daarin een handreiking te worden gedaan.
Heb je een vraag of denk je dat ik onverhoopt iets heb gemist, stuur mij dan graag een bericht!
Meer weten over het thema wonen en zorg?
Heeft u vragen over de WOZO of het effect voor uw corporatie? Neem dan contact op met Michiel Majoor. Wilt u meer weten over het speelveld van wonen en zorg? Tijdens de training Zorgvastgoed in perspectief staan we stil bij de ontwikkelingen binnen dit thema. We bekijken de spelers en belangen die rondom het onderwerp spelen. Met deze kennis kunt u weloverwogen beslissingen maken rondom zorgvastgoed en de portefeuillestrategie.
Meer verdieping in de businesscase van (woon)zorgvastgoed vindt u tijdens de training: Businesscase van zorgvastgoed.
